Met elkaar staan we iedere dag klaar voor onze patiënten. Wie zijn eigenlijk de mensen van het GHZ? Iedere collega heeft een mooi, bijzonder of inspirerend verhaal.
‘’Toen ik klein was, had mijn vader veel last van nierstenen,’’ vertelt Wajih (23). ‘’Hij moest vaak naar het ziekenhuis en had veel pijn. Ik wilde weten waar die pijn vandaan kwam en hoe je dat moest oplossen. De verpleging heeft me toen gezegd dat als ik wilde helpen, ik later dokter moest worden.’’ Dat plantte een zaadje bij Wajih. Zijn droom? Chirurg worden.
‘‘Als klein jongetje wilde ik mijn vader helpen.’’
‘’Mijn middelbareschooldiploma uit Jemen staat hier gelijk aan een havodiploma. Om geneeskunde te kunnen studeren, moet ik slagen voor mijn vwo en door de strenge toelatingsselectie komen.’’ Om nu al iets voor patiënten te kunnen betekenen en vertrouwd te raken met de ziekenhuiswereld, is Wajih vrijwilliger in het GHZ. Al een jaar is hij elke zaterdag en zondag te vinden op de B2, Cardiologie en hartbewaking. Hij assisteert de voedingsassistent, schenkt koffie en thee, helpt met uitdelen van de lunch en maakt een praatje met de patiënten.
‘’Het vrijwilligerswerk helpt me om mijn droom te verwezenlijken. Ik weet bijvoorbeeld waarom er bepaalde beperkingen zijn voor patiënten: de een mag bepaalde dranken niet, de ander moet nuchter blijven. Dat soort kennis geeft me straks hopelijk een kleine voorsprong.’’