Eén vraag aan Steven en Peter
Steven Verberne (orthopedisch chirurg) en Peter Schlejen (chirurg) stellen elkaar één vraag over bevlogenheid in verschillende generaties.
Peter: ‘’Steven, hoe zorg je ervoor dat je je vak met veel plezier en bevlogenheid kan blijven uitoefenen tot aan je pensioen?’’
‘’Mooie vraag! Nieuwe ontwikkelingen in het vak en het de best mogelijke zorg bieden aan de patiënt blijven voor mij een intrinsieke motivatie tot aan mijn pensioen. Ik denk wel dat werkplezier voor mij een van de belangrijkste factoren is om langdurig gemotiveerd te blijven.
Ik heb het geluk dat ik elke dag weer met plezier naar mijn werk mag, mede omdat er een goede balans is tussen hard werken met hele fijne collega’s en ruimte voor een sociaal leven (met een jong gezin). Dat draagt voor mij enorm bij aan het kunnen leveren van de meest optimale zorg voor onze patiënten.’’
Steven: ‘’Welke verschillen zie jij met jouw generatie, Peter? En welk advies heb je voor mijn generatie?’’
‘’Het grote verschil is dat mijn generatie andere prioriteiten stelde. Je moet keuzes maken in wat je doet. Chirurg zijn is in zekere zin a way of life, het voelt als een groot privilege om patiënten te mogen opereren. Jouw generatie neemt teveel hooi op zijn vork. Jullie willen alles doen en niets missen. Dat past niet in een week. Je kunt niet met vakgenoten naar een congres, een papadag hebben, uitgaan, je vrienden zien én een toegewijd chirurg zijn. Het is het mooiste vak dat er is, maar je moet er wel volledig voor gaan. We zijn er in de eerste plaats voor de patiënt, niet voor onszelf.
Hoe je jezelf gemotiveerd houdt? Stel een duidelijk doel, zorg ervoor dat je jezelf blijft ontwikkelen in je vak én ziekenhuisbreed. Blijf jezelf uitdagen. Zorg tegelijkertijd goed voor jezelf. Eet gezond, rook niet, ga sporten, investeer in een stabiel thuisfront. Zo voorkom je dat je een oude chagrijn wordt.’’