Ga naar hoofdinhoud

Briët & Bosland

“EEN BIJNA GESPREID BEDJE”

Noortje Briët is internist en Tonke Bosland verpleegkundige, in deze duo-column vertellen ze over hun eerste weken in het GHZ.

Nou Tonke, ik weet het nog als de dag van gisteren. Het was eind 2014 en ik was net aangenomen in het GHZ voor mijn allereerste échte baan. Ik was net klaar met mijn opleiding tot internist en ze zochten hier in het GHZ iemand die de acute opname afdeling (AOA) wilde gaan opzetten. Wat een mooie uitdaging was dat en hélemaal in mijn straatje! Ik zou in januari 2015 gaan beginnen maar was in de aanloop ernaartoe al wel een paar keer langsgekomen om met de werkgroep de plannen van de AOA uit te werken. En maar goed ook, want het bleek dat ze waren vergeten dat ik ook een eigen werkplek nodig had. Haha, nou goed, zoals dat in Gouda gaat, was dat heel snel opgelost. En toen ik dus 1e week januari aan de slag mocht was het een -bijna- gespreid bedje en vooral een warm welkom. Iedereen, van telefoniste tot specialist, lijkt het leuk te vinden dat er weer een nieuwe medewerker bij is gekomen. Mijn ideeën over de nieuwe afdeling en de acute zorg werden echt gehoord. Dat vind ik nu ook belangrijk als er nieuwe mensen komen werken: juist in die eerste maanden verwonder je je over zaken die wij niet meer opmerken en kun je met mooie nieuwe ideeën komen over hoe dingen beter kunnen. Dus kom maar door met die suggesties!


Gaan werken in een nieuwe organisatie en een nieuw team brengt altijd gezonde spanning met zich mee. Bij mij wel tenminste. Kort na jou, Noortje, maakte ik begin 2015 de overstap naar de Spoedeisende hulp (SEH) van het Groene Hart Ziekenhuis. Daarvoor had ik op de SEH van, (toen nog) het Hofpoort ziekenhuis in Woerden gewerkt. Ik koos bewust weer voor een regionaal ziekenhuis, omdat mijn ervaring was dat dit overzichtelijker is, de communicatielijnen zijn korter en de contacten persoonlijker ten opzichte van een academisch ziekenhuis. En gelukkig klopte dit. Ik ben destijds met open armen op de SEH van het GHZ ontvangen en iedere collega was oprecht geïnteresseerd in mij als persoon. Dit compenseerde het onwennige gevoel dat ik als nieuwkomer had mede door de directheid waarmee gecommuniceerd werd op de SEH. Ik heb inmiddels geleerd dat die directheid niet verkeerd hoeft te zijn en voor duidelijkheid kan zorgen.

Het GHZ heeft mij de afgelopen jaren mooie ontwikkelmogelijkheden geboden. Inmiddels ben ik naast SEH-verpleegkundige ook praktijkopleider van de SEH en gipskamer en fungeer ik in de rol van vicevoorzitter in het Verpleegkundig Stafbestuur. Ik vind het heel gaaf om iedere dag met de verschillende aspecten van mijn vak bezig te zijn en samen met anderen vorm te geven aan de zorg die wij hier leveren in het GHZ.